-
1 aprobata
сущ.• апробация• одобрение• позволение• похвала• разрешение• согласие* * *aprobat|a♀ одобрение ň; согласие ň, разрешение ň;wstępna \aprobata предварительное одобрение; zyskać \aprobataę а) получить разрешение;
б) получить одобрение+pochwała;
potwierdzenie, zgoda* * *жодобре́ние n; согла́сие n, разреше́ние nwstępna aprobata — предвари́тельное одобре́ние
zyskać aprobatę — 1) получи́ть разреше́ние; 2) получи́ть одобре́ние
Syn: -
2 Anklang
Anklang m[bei jdm] \Anklang finden Person: spotykać [ perf spotkać] się z [czyimś] uznaniem, Plan: zyskiwać [ perf zyskać] [czyjąś] aprobatę2) ( Reminiszenz)\Anklang an jdn/etw podobieństwo nt do kogoś/czegoś
См. также в других словарях:
łaska — I ż III, CMs. łaskasce; lm D. łask 1. «względy, łaskawość, przychylność, wspaniałomyślność czyjaś; wyróżnianie, faworyzowanie kogoś» Wkraść, wkupić się, wśliznąć się w czyjeś łaski. Ubiegać się o czyjeś łaski. Zyskać sobie łaski. Mieć u kogoś… … Słownik języka polskiego
plus — 1. Być na plusie «mieć bilans dodatni»: (...) co pana zdaniem decyduje o tym, że firma jest na plusie, że rozwija się, że ma ciągle nowych klientów? GWs 126/1995. 2. Mieć u kogoś plus «zyskać czyjąś aprobatę»: Jeżeli to, co mówiłeś, okaże się… … Słownik frazeologiczny
zaufanie — n I 1. rzecz. od zaufać. 2. «przeświadczenie, że komuś można ufać; ufność» Całkowite, bezgraniczne zaufanie. Osoba godna zaufania. Budzić, zdobyć, zyskać, stracić, zawieść czyjeś zaufanie. Okazać komuś zaufanie. Darzyć kogoś zaufaniem. Mieć,… … Słownik języka polskiego
cmokier — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. cmokiererze; lm M. cmokiererzy, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto bezkrytycznie chwali coś, zachwyca się czymś, aby zyskać czyjąś aprobatę, opinię znawcy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Na wernisażu większość stanowili… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
